Grudziński Jerzy Krzysztof

Pierworodne dziecko Józefa i Krystyny.

Lekarz weterynarii.

Oryginalny Akt Chrztu: Kościelny

Rok 1935, 6 października.

Kościół Parafialny Świętego Aleksandra w Warszawie.

Księga Aktów Chrztów, Tom z roku 1935, strona , numer 225.

Działo się w Warszawie w Parafij Świętego Aleksandra dnia szóstego października tysiąc dziewięćset trzydziestego piątego roku o godzinie

(-) Ksiądz

Szkołę podstawową oraz gimnazjum (męskie) im. Tadeusza Reytana w Warszawie ukończył i otrzymał świadectwo dojrzałości w 1953 r. W tym też roku wstąpił na Wydział Weterynarii SGGW w Warszawie. Dyplom lekarza weterynarii otrzymał 20 czerwca 1960 r.

Pracę w zawodzie rozpoczął w lipcu 1960 r. stażem w ekipie specjalistycznej Nr 4 Ośrodka Zwalczania Gruźlicy Bydła w Białymstoku na terenie pow. Bielsk-Podlaski.

W 1961 r. został zatrudniony w Państwowym Zakładzie Unasieniania Zwierząt w Bielsku Podlaskim na stanowisku kierownika produkcji i jednocześnie współpracował z tamtejszą lecznicą dla zwierząt w zakresie leczenia niepłodności u bydła.

Od maja 1962 r. podjął pracę na stanowisku starszego asystenta Rolniczych Zakładów Doświadczalnych w Klinice Położniczej SGGW w Warszawie, prowadząc prace praktyczne nad wykrywaniem rzęsistka bydlęcego i wibriozy u bydła na terenie woj. warszawskiego.

W 1963 r. zatrudniony był na stanowisku starszego asystenta w Instytucie Weterynarii w Zakładzie Pryszczycy w Zduńskiej Woli, wykonując prace związane z namnażaniem wirusa pryszczycy, określaniem miana oraz hodowlą komórkową.

Od marca 1964 r. do kwietnia 1972 r. pracował w Państwowym Wydawnictwie Rolniczym i Leśnym w Warszawie najpierw na stanowisku redaktora książkowego, a następnie na stanowisku sekretarza redakcji „Życia Weterynaryjnego” (funkcję tę pełnił do 30 listopada 1996 r.).

Od dnia 2 maja 1972 r. do przejścia na emeryturę w dniu 30 czerwca 1998 r. pracował w Ministerstwie Rolnictwa w Departamencie Weterynarii na stanowisku głównego specjalisty w Zespole do spraw Ochrony Zdrowia Zwierząt zajmując się m.in. zapobieganiem i zwalczaniem zaraźliwych chorób zwierzęcych.

W 1981 r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk weterynaryjnych.

Był działaczem związków zawodowych i w Ministerstwie Rolnictwa był przez parę lat członkiem rady pracowniczej.

Był członkiem Zrzeszenia Lekarzy i Techników Weterynarii. Przez trzy kadencje pełnił obowiązki sekretarza Stołecznego Oddziału Zrzeszenia.

Pełnił też w latach 1983-1986 funkcję ławnika sądowego w Warszawie.

Przez kilka lat był również sekretarzem redakcji ”Nowości Weterynarii”.

Prowadził w roku szkolnym 1975/1976 w wymiarze 4 godzin tygodniowo (nauczanie przedmiotu) higiena i choroby zwierząt w Technikum Hodowlano-Drobiarskim w Piasecznie.

Podczas pracy na różnych stanowiskach w terenowej służbie, placówkach naukowych jak też w administracji ogłosił drukiem ponad 100 publikacji.

W czasie swej pracy był odznaczony m.in. Srebrną i Złotą Odznaką Honorową Zrzeszenia Lekarzy i Techników Weterynarii, Za Wzorowa Pracę w Służbie Weterynaryjnej, Zasłużony Pracownik Rolnictwa, Srebrną Odznaką Za Zasługi dla Obronności Kraju, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Nagrodą I Stopnia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

Przyznano mu też medal upamiętniający setną rocznicę działalności organizacji społeczno-zawodowej polskiej weterynarii.

Źródła:

- Leszek Grudziński, zbiory własne,